เรื่องของลูกกตัญญู
วันนี้เรามาต่อหัวข้อเรื่องที่ติดค้างไว้นะคะ
เรื่องของลูกกตัญญู อภิรักษ์ แซ่ฮ้อ คะ วันนี้มีเวลาเลยนั่งอ่านต่อจนจบทั้งเล่มเลยคะ และก็
มีข้อคิด ดังนี้นะคะจากที่ข้าพเจ้าได้อ่านจนจบ และจับใจความได้คะ
@@@การประหยัดหรือขี้เหนียว บางทีก็ไม่สามารถทำให้คนเราร่ำรวยขึ้นมาได้
และความร่ำรวยก็ไม่ใช่หนทางที่จะนำพาชีวิตไปสู่เป้าหมายของชีวิตได้
"เงิน" ไม่สามารถที่จะซื้อความสุขได้ และความสุขที่ได้มาก็ไม่ใช่จะได้มา
ด้วยการแลกกับเงินเสมอไป@@@@
>ประสบการณ์สอนให้เขาได้รู้ว่า การรอคอยเป็นศิลปะของการดำเนินชีวิต ทุกคนที่เกิดมา
ล้วนแต่ผ่านการรอคอยมาแล้วทั้งนั้น<*-*>
****ตราบใดที่ยังมีถนนให้เดิน ร่างกายยังพอไหว ก็จะต้องเดินไปจนสุดถนนชีวิตนั่นแหล่ะ
ชีวิตยังคงดำเนินไปเรื่อยๆ ตามวัน เวลาที่ผ่านไปอย่างไม่หยุดยั้ง วันคืนที่ผันผ่านไปนั้น
เรียกอะไรกลับคืนมาไม่ได้เลย ไม่ว่าความทุกข์หรือความสุข รวมทั้งความเป็นหนุ่มเป็นสาว
ที่หายไปพร้อมๆกับวันเวลา***
+++หนทางที่จะทำให้ชีวิตประสบความสำเร็จในชีวิตนั้น
คนเราไม่จำเป็นเกิดมาแล้วต้องร่ำรวยหมดทุกคนหรอก คนที่ไม่ร่ำรวย ก็สามารถ
ประสบความสำเร็จก็ได้ ถ้าหากไม่ทะเยอทะยาน และวาดหวังไว้จนสูง เกินไปจนยากที่จะ
ไขว่คว้า+++
ขอบคุณอีกครั้งคะ หนังสือที่ให้ข้อคิดเตือนใจแก่เยาวชนเล่มนี้
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น