วันเสาร์ที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

บันทึกส่วนตัว
ชอบมากๆๆเลยสำหรับบทเพลงนี้ รู้สึกว่าเข้ากับตัวเองดี
ถูกจดเป็นบันทึก ส่วนตัวมานานแสนนาน
วันดีๆ ของฉันและของเธอ
ถูกเก็บเป็นความลับ ไม่เคยมีใครรู้เลย
ความเป็นจริงคือเรารักกัน

ทรมานเท่าไร ที่ต้องทำเป็นเมินหมางกัน
ทั้งๆ ที่รักมันเต็มล้นใจ
ยามที่เราใกล้กัน กลับดูเหมือนว่าไกลแสนไกล
ไม่อยากจะทำแต่มันจำเป็น

เมื่อไหร่ที่ความรัก จะไม่เป็นความลับซะที
ฝันที่มี เหมือนจะหมดความหมาย
ต้องรออีกนานไหม ต้องทนไปจนถึงวันไหน
ฝันของเรา ถึงจะเป็นเรื่องจริง

อึดอัดอยู่อย่างนี้ ก็กลัวจะมีสักวัน
รักที่ฝันจะไปไม่ถึงฝั่ง
โปรดเถอะอย่าเพิ่งท้อ ต้องรอต้องมีหนทาง
ขอให้ฉันและเธอมั่นใจ

ทรมานเท่าไร ที่ต้องทำเป็นเมินหมางกัน
ทั้งๆ ที่รักมันเต็มล้นใจ
ยามที่เราใกล้กัน กลับดูเหมือนว่าไกลแสนไกล
ไม่อยากจะทำแต่มันจำเป็น

เมื่อไหร่ที่ความรัก จะไม่เป็นความลับซะที
ฝันที่มี เหมือนจะหมดความหมาย
ต้องรออีกนานไหม ต้องทนไปจนถึงวันไหน
ฝันของเรา ถึงจะเป็นเรื่องจริง

เมื่อไหร่ที่ความรัก จะไม่เป็นความลับซะที
ฝันที่มี เหมือนจะหมดความหมาย
ต้องรออีกนานไหม ต้องทนไปจนถึงวันไหน
ฝันของเรา ถึงจะเป็นเรื่องจริง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น